In 1938, op vijftienjarige leeftijd, reisde hij naar Japan om te trainen als een vliegenier (piloot), om te zijn wat hij altijd al wilde, Korea's eerste gevechtspiloot. Overleven op zichzelf op die leeftijd bewees lastiger te zijn dan hij dacht, vooral als Koreaan in Japan, en zijn interesse in de pilotentraining zakte langzaam af.

Gichin Funakoshi
In Japan vervolgde hij zijn Martial Arts training, door deel te nemen aan Judo en Boksen. Op een dag ontmoette hij een paar studenten die bezig waren met het beoefenen van Okinawaans karate. Hij raakte hier zo door geïnteresseerd, dat hij ging trainen in de dojo van Gichin Funakoshi in de Takoshoku Universiteit.

De vooruitgang van zijn training was zo goed dat hij op zeventienjarige leeftijd slaagde voor de 2e Dan. Op twintigjarige leeftijd treedde hij in bij het Japanse Keizerlijke Leger, hij was nu een 4e Dan. Op dit punt kreeg hij ook serieuze interesse in Judo, en zijn vooruitgang was net zo excellent. Met de tijd is hij gestopt in het trainen van Judo.

So Nei Chu
Het verlies van Japan en het gebrek aan arbeid werd Mas Oyama teveel, die bijna wanhopig was. Gelukkig voor hem kwam So Nei Chu in zijn leven. Meester So, een mede-Koreaan (uit Oyama's eigen provincie) woonde ook in Japan, en was de hoogste autoriteit betreft het Goju Ryuin Japan. Hij was wel bekend om zijn fysieke en spirituele kracht. Het was hij die Oyama heeft aangemoedigd om zijn leven aan de Martial Arts te wijden. Ook was hij degene die Oyama heeft aangeraden om de wereld voor drie jaar achter zich te laten, waarin hij zijn geest en lichaam trainde.

De Bergtraining
Toen Mas Oyama 23 jaar oud was ging hij met Eiji Yoshikawa, de auteur van het boek 'Musashi' of waarschijnlijk 'Go Rin No Sho', het boek dat gebaseerd is op het leven van Japans bekendste samoerai 'Miyamoto Musashi'. Zowel het boek als de auteur hielp Oyama om te leren over de Bushido-code en wat het eigenlijk in hield. In dat zelfde jaar, ging Oyama naar de berg Minobu gelegen in het Chiba prefectuur, dit was de plaats waar Musashi zijn Nito-Ryu stijl van zwaardvechten heeft ontwikkeld. Oyama dacht dat dit de geschikte plaats was om de training te volgen die hij voor zichzelf had gepland. Onder de dingen die hij had meegenomen, had hij een kopie van Yoshikawa's boek. Een student genaamd Yashiro ging ook met Oyama mee.

De eenzaamheid speelde een grote rol, en na 6 maanden is Yoshiro 's nachts stiekem gevlucht. Nu werd het nog moeilijker voor Oyama, die meer dan ooit tevoren naar de beschaving terug wou keren. So Nei Chu schreef hem een brief waarin hij Oyama aanraadde een wenkbrauw af te scheren om van de drang af te komen. Oyama wist zeker dat hij niet wou dat iemand hem op die manier zag. Dit en alles haalde Oyama over de berg training voort te zetten, en hij slaagde erin de sterkste karateka van Japan te worden.

Maar snel daarna vertelde een vriend van Oyama dat hij niet langer de mogelijkheid had om Oyama steunen en te voorzien van voedsel. En zo, na veertien maanden, moest hij zijn eenzaamheid in de bergen beëindigen.

Een paar maanden later, in 1947, won Mas Oyama de karate wedstrijden van het eerste Japans Nationale Martial Arts Kampioenschap na de 2e wereld oorlog. Nog steeds voelde hij de drang om zijn bergtraining van 3 jaar te vervolgen. Toen besloot hij zijn leven compleet te wijden aan karate-do. Oyama begon zijn training opnieuw, deze keer op de berg Kiyozumi, die ook gelegen is in het Chiba perfectuur. Deze plek koos hij voor de spirituele omgeving.

Deze keer was zijn training fanatiek, de training duurde 12 uur per dag zonder rust dagen waarin hij onder koude watervallen stond, rivierstenen met zijn blote handen brak, bomen gebruikte als makiwara en over snelgroeiende vlasplanten sprong, honderden keren per dag. Ook besteedde hij elke dag een periode aan de studie van oude klassieke martial arts, zen en filosofie.

Na achttien maanden kwam hij volledig zelfverzekerd uit de bergen, en hij was in staat zijn leven in handen te hebben.

Stieren, uitdagers en 'The Godhand'
In 1952, reisde hij naar de Verenigde Staten voor een jaar om zijn karate live en voor de televisie te demonstreren. Gedurende de jaren in de VS, heeft hij alle uitdagers geaccepteerd, het waren er in totaal 270 verschillende mensen. De overgrote meerderheid zijn verslagen met slechts een stoot. Een gevecht duurde nooit langer dan drie minuten,en duurde zelden meer dan een paar seconden.

Het was gedurende één van zijn bezoeken aan de Verenigde Staten dat Mas Oyama een man ontmoette genaamd 'Jacques Sandulescu'. Het was een grote Roemeense man die gevangen was genomen door de Russische militie op zestienjarige leeftijd en voor twee jaar als slaaf naar kolenmijnen was gestuurd. Ze werden snel vrienden en bleven dat de rest van Oyama's leven. Jacques traint en is nog steeds adviseur bij de IKO-1 tot op de dag van vandaag.

Oyama Dojo
In 1953 opende Mas Oyama zijn eerste 'Dojo', het was een grasveld in Mejiro in Tokio. In 1956 werd de eerste echte Dojo geopend in een voormalige ballet studio achter de Rikkyo Universiteit, vijfhonderd meter verwijderd van de huidige Honbu Dojo. In 1957 waren er 700 leden, ondanks het hoge opgeef-percentage, in verband met de intensiviteit en ruwheid van de training.

Beoefenaars van andere stijlen kwamen ook om te trainen, voor de 'jis-sen kumite' ('full contact' vechten). Een van de meest oorspronkelijke instructeurs genaamd 'Kenji Kato' zei dat ze observeren van andere stijlen, en elke techniek onthouden die goed is in een echt gevecht. Dit was hoe Mas Oyama's karate verbeterd werd. Hij nam technieken van andere Martial Arts, en beperkte zich niet alleen tot het karate.

Bobby Lowe
In 1952 gaf Masutatsu Oyama een demonstratie in Hawaï, De jonge Bobby Lowe zag hem en was overweldigd door Oyama's kracht. Het was echter niet zo dat Lowe onervaren was in Martial Arts. Ondanks dat hij vrij jong was, was hij naar tijd niet veel minder ervaren dan Oyama zelf. Zijn vader was een Kung Fu instructeur, en heeft deelgenomen aan elke gevechtskunst die hij maar kon vinden. Op 23-jarige was hij een 'yondan' in judo, 'nidan' in kempo, 'shodan' in aikido, en een hoog gerespecteerd weltergewicht bokser.

Het duurde niet lang voor Lowe de eerste Kyokushinkai 'uchi deshi' ofwel 'live-in student' van Oyama werd. Hij trainde regelmatig met Mas Oyama gedurende een anderhalf jaar. Uiteindelijk was het begin voor een uchi deshi pas na duizend dagen afgerond. Deze uchi deshi's werden bekend als 'wakajishi', ofwel 'jonge leeuwen' van Mas Oyama. Jaarlijks kregen slechts een paar van de honderden kandidaten het privilege om een fulltime training te volgen onder begeleiding van Oyama.

In 1957 keerde Lowe terug naar Hawaii om de eerste school van Oyama buiten Japan te openen.

Het begin van Kyokushinkai
Het huidige wereld hoofdkwartier werd officieel in Juni 1964 geopend, met de naam 'Kyokushinkai', met de betekenis 'het uiterste, de waarheid en samenwerken'. In hetzelfde jaar werd het IKO (International Karate Organization) gevestigd. Vanaf dat moment, verspreiden kyokushinkai zich over meer dan honderdtwintig landen, met meer dan 10 miljoen geregistreerde leden, wat het één van de grootste Martial Arts-organisaties ter wereld maakt. Beter bekende kyokushin karateka's zijn Sean Connery (Ere-Shodan), Dolph Lundgren (Sandan, voormalig zwaargewicht kampioen in Australië), Nelson Mandela (Ere-Hachidan, President van Zuid-Afrika) en John Howard (Ere-Godan, Eerste minister van Australië).

Het einde van Masutatsu Oyama
Sosai Masutatsu Oyama is overleden op 26 april 1994 ten gevolge van longkanker, Oyama is zeventig jaar oud geworden. Zijn vervanger werd Akiyoshi Matsui. Er is hierdoor vele politieke en economische ophef ontstaan in de Kyokushin-wereld. Vandaag de dag is de IKO, geleid door Shokei Matsui, de grootste karate-organisatie ter wereld met meer dan twaalf miljoen leden in 135 landen.

(bron: wikipedia)